در تولید کیسههای پلاستیکی زیستتخریبپذیر، قطعات خاصی از ماشینآلات تولید نقش مهمی در تولید آن دسته از محصولات دوستدار محیط زیست که ما در قفسههای فروشگاهها میبینیم، ایفا میکنند. اکثر این دستگاهها از سه قسمت اصلی تشکیل شدهاند: اکسترودرها، سردمههای قالبگیری (دای هد)، و سیستمهای خنککننده. اکسترودرها در واقع مواد اولیه را ذوب میکنند تا به شکل قابل کار درآیند، همانند فرآیندی که برای خمیر ماکارونی اتفاق میافتد. سپس دای هد شکل دهی را انجام میدهد و همه چیز را به شکل کیسه در میآورد. پس از شکلدهی، سیستمهای خنککننده فعال میشوند تا کیسهها را سفت کنند و به خوبی در کنار هم نگه دارند. مدلهای جدیدتر همچنین دارای کنترلهای هوشمند و عملکردهای خودکار هستند که به تولیدکنندگان کمک میکنند هر مرحله از فرآیند تولید را دنبال کنند. این نوع از فناوری به کارخانهها اجازه میدهد تا در صورت نیاز به سرعت تنظیمات را تغییر دهند و از اشتباهات بکاهند و در عین حال منابع را در طول زمان صرفهجویی کنند. انتخاب صحیح ماشینآلات همچنین بسیار اهمیت دارد، چون مواد زیستتخریبپذیر اغلب در حین فرآیند تولید به درمان خاصی نیاز دارند تا ویژگیهای سبز خود را حفظ کنند.
دستگاههای معمولی بستهبندی کیسه پلاستیکی، ظاهری متفاوت با خطوط تولید مواد قابل تجزیه دارند. دستگاههای طراحی شده برای تولید کیسههای قابل تجزیه، دارای قطعات خاصی هستند که بهطور اختصاصی برای کار با مواد گیاهی یا قابل کمپوست طراحی شدهاند و در عین حال سطح تولید را به اندازهای بالا نگه میدارند که برای عملیات تجاری مناسب باشند. دستگاههای معمولی تولید کیسه پلاستیکی برای این نوع کار ساخته نشدهاند زیرا کنترلهای دمایی و مکانیسمهای تغذیه لازم برای رزینهای قابل تجزیه را ندارند. از دیدگاه محیط زیستی، تغییر به سیستمهای قابل تجزیه هم منطقی است. این دستگاهها عموماً در حین کار حدود 30٪ انرژی الکتریکی کمتری مصرف میکنند و در مقایسه با نمونههای سنتی، انتشارات مضر بسیار کمتری دارند. روندهای بازار هم این موضوع را تأیید میکنند - تنها در پنج سال گذشته، میزان استفاده از این دستگاهها در صنایع مختلف حدود 45٪ افزایش یافته است. شرکتهایی که این تغییر را انجام دادهاند، هم سختگیریهای دولتی و هم تقاضای مشتریان برای گزینههای سبزتر را به عنوان دو دلیل اصلی تصمیم خود ذکر کردهاند. البته این تغییر نه تنها به کره زمین کمک میکند، بلکه دربهای جدیدی را نیز به سوی بازارهایی باز میکند که مصرفکنندگان در آن به دنبال راهحلهای بستهبندی مسئولیتپذیر از نظر محیط زیست هستند.
دنیای مواد دوستدار محیط زیست واقعاً در حال رشد است و موادی مانند PLA که همان اسید پلیلاکتیک است، PHA یا پلیهیدروکسیآلکانواتها و گونههای مختلف نشاستهای نقش برجستهای در تولید کیسههای بهتر ایفا میکنند. چیزی که این مواد را متمایز میکند، این است که آنها به طور واقعی در طول زمان تجزیه میشوند، بنابراین برخلاف بسیاری از مواد دیگر برای همیشه در محیط زیست باقی نمیمانند و آلودگی ایجاد نمیکنند، هرچند عملکرد خوبی هم دارند. بیایید کمی دقیقتر نگاه کنیم. PLA از موادی که ما میکاریم به دست میآید، در بیشتر موارد از نشاسته ذرت تهیه میشود. سپس PHA وجود دارد که باکتریها در طی فرآیندهای خاصی آن را تولید میکنند. همچنین نباید فراموش کرد که گزینههای نشاستهای دیگر هم هستند. این مواد مستقیماً از گیاهان به دست میآیند و به خوبی میتوانند جایگزین کیسههای پلاستیکی معمولی شوند که فقط باعث انباشتگی مشکلات هستند. مطالعات نشان میدهند که این پلیمرهای زیستتخریبپذیر باعث کاهش پسماند و همچنین کاهش انتشار کربن میشوند. به همین دلیل تولیدکنندگان بیشتری در حال استفاده از آنها برای تولید کیسههای دوستدار محیط زیست هستند. علاوه بر این، دسترسی به این مواد دیگر به راحتی امکانپذیر شده است و این بهبود در نحوه تأمین منابع به شرکتها کمک میکند تا به عملیات سبزتری دست یابند.
برای تولید کیسههای زیستتخریبپذیر با کیفیت خوب، باید پردازش مواد مختلف را به درستی انجام داد. سطح دما و رطوبت در هنگام تولید بسیار مهم است، اگر بخواهیم این پلیمرها دوام لازم را داشته باشند. وقتی شرکتها این موارد را به خوبی رعایت میکنند، هم هزینههای تولید را کاهش میدهند و هم محصولات بهتری تولید میکنند. به عنوان مثال PLA، بیشتر تحقیقات نشان میدهند که افرادی که با این ماده کار میکنند باید دمای اکستروژن را به دقت کنترل کنند، در غیر این صورت ماده شروع به تخریب میکند. و مواد پایه نشاستهای؟ آنها به طور کامل نیازمند کنترل مناسب رطوبت هستند، در غیر این صورت یا به هم میچسبند یا آنقدر شکننده میشوند که دیگر قابل استفاده نیستند. تولیدکنندگانی که این دستورالعملها را دنبال میکنند معمولاً بستهبندیهای سازگار با محیط زیست با استحکام بالاتری تولید میکنند. این رویکرد به آنها کمک میکند تا تمامی مقررات را رعایت کنند و در عین حال نیازهای مشتریان را در زمینه گزینههای پایدار امروزی برآورده سازند.
تغییر خطوط تولید فعلی کیسههای پلاستیکی بهگونهای که بتوانند با مواد قابل تجزیه زیستی کار کنند، نیازمند تنظیمات بسیار خاصی است اگر تولیدکنندگان بخواهند این سیستمها بهدرستی و بهصورت کارآمد کار کنند. بیشتر کارخانهها تجهیزات خود را با اجزای گرمایشی خاص مجهز میکنند و پارامترهای اکستروژن را دقیق تنظیم میکنند. سؤال اصلی مدیران کارخانهها این است که آیا سرمایهگذاری روی این بهروزرسانیها از خرید ماشینآلات کاملاً جدید که بهطور خاص برای محصولات قابل تجزیه طراحی شدهاند، مقرونبهصرفهتر است یا خیر. اصلاح ماشینآلات قدیمی اغلب در نگاه اول ارزانتر به نظر میرسد، هرچند هزینههای اولیه بسته به مواردی که نیاز به تغییر دارند میتواند قابل توجه باشد. بر اساس گفته چند تن از متخصصان با تجربه در این حوزه، انجام صحیح این کار به معنای نصب کنترلکنندههای دمای قابل تنظیم و سیستمهای تغذیه مقاوم و با دوام است که ضمن افزایش طول عمر ماشین، میزان تولید کیسههای دوستدار محیط زیست را نیز بهبود میبخشد. این اصلاحات به شرکتها کمک میکند تا اهداف زیستمحیطی خود را برآورده کنند و بهرهوری کلی را نیز افزایش دهند و در شرایطی که پایداری اهمیت زیادی برای مشتریان دارد، مزیت رقابتی جدیای به دست آورند.
دستگاههای تولید کیسههای زیستتخریبپذیر اهمیت فزایندهای پیدا کردهاند، زیرا ما در حال مبارزه با مشکل بزرگ آلودگی پلاستیکی در سراسر جهان هستیم. سازمان ملل متحد تخمین میزند که تقریباً ۸ میلیون تن زباله پلاستیکی هر ساله وارد اقیانوسهای ما میشود و خسارات جدی به موجودات دریایی و زیستگاههای آنها وارد میکند. استفاده از گزینههای زیستتخریبپذیر واقعاً به کاهش این میزان چشمگیر زباله کمک میکند. این دستگاههای خاص موادی مانند PLA و PHA را دریافت کرده و آنها را به کیسههای دوستدار محیط زیست تبدیل میکنند، که به این معنی است که دیگر نیازی نیست به اندازه قبل به پلاستیکهای معمولی وابسته باشیم. این روش پتانسیل واقعی برای کاهش زبالههای پلاستیکی را دارد و سلامت سیاره ما را به طور معناداری بهبود میبخشد. بر اساس گزارشهای اخیر از سوی WWF، تغییر به کیسههای زیستتخریبپذیر ممکن است تأثیر بزرگی در کاهش آلودگی پلاستیکی داشته باشد و به حفاظت از حیات وحش و حفظ طبیعت برای نسلهای آینده کمک کند.
تولید کیسههای بیودگرادابل (قابل تجزیه زیستی) بهخوبی با اهداف جهانی پایداری هماهنگ است، بهویژه اهداف برنامه اهداف توسعه پایدار سازمان ملل متحد. به عنوان مثال میتوان به هدف ۱۲ مبنی بر مصرف و تولید مسئول اشاره کرد. وقتی شرکتها این روشها را اتخاذ میکنند، در واقع تأثیر خود را بر روی سیاره کاهش میدهند. شاهدیم که دولتها در کشورهای مختلف با تولیدکنندگان همکاری میکنند تا استفاده از روشهای سبزتری را ترویج دهند. بسیاری از آنها تلاش زیادی میکنند تا از پلاستیک به سمت موادی که بهصورت طبیعی تجزیه میشوند، تغییر کنند. به آنچه در اروپا در این سالها در حال وقوع است نگاه کنید که در آن مقررات جدید شرکتها را به سمت گزینههای قابل تجزیه زیستی سوق میدهد. کل صنعت به این سمت در حرکت است. نکته جالب این است که قوانین دولتی و نوآوریهای کارخانهها شروع به همکاری بهتر از گذشته کردهاند، که این امر به معنای بهبود واقعی در نحوه مصرف منابع بدون آسیب به محیط زیست ماست.
تولید کیسههای زیستتخریبپذیر کار آسانی نیست، چون این مواد دوستدار محیط زیست به تغییرات دما واکنش بدی نشان میدهند. بیشتر پلاستیکهای گیاهی در برابر دماهای بالا مقاومت خوبی ندارند و این امر مشکلات زیادی را در کارخانهها ایجاد میکند، به خصوص هنگامی که بخواهند آنها را با روشهای قالبگیری یا اکستروژن شکل دهند. وقتی دما خیلی بالا میرود، این مواد شروع به تجزیه شدن میکنند و نتیجتاً نقاط ضعیف یا حتی خرابی کامل ایجاد میشود که منجر به ضایعات میشود و محصول نهایی تولید نمیگردد. تولیدکنندگان هوشمند شروع به استفاده از سیستمهای بهتر مدیریت دما کردهاند تا این مشکل را حل کنند. برخی شرکتها اکنون خطوط تولیدی را با تنظیمات دمایی متفاوت در بخشهای مختلف ماشین به کار میبرند. این روش به حفظ ثبات خواص مواد در طول فرآیند تولید کمک میکند، هرچند این کار نیازمند سرمایهگذاری در تجهیزات جدید و آموزش کارکنان برای نظارت صحیح بر این شرایط ظریف است.
در تولید کیسههای قابل زدایش بیولوژیکی، داشتن یک فرآیند تولید کارآمد اهمیت زیادی دارد، اما همواره تنشی بین سرعت تولید و حفظ سلامت مواد وجود دارد. بیشتر شرکتها در این زمینه با مشکل مواجه میشوند، زیرا افزایش بیش از حد سرعت تولید معمولاً باعث تخریب این مواد دوستدار محیط زیست میشود و این امر کیفیت محصول نهایی را تحت تأثیر قرار میدهد. با این حال، راهکارهای هوشمندانهای پدیدار شده است؛ به عنوان مثال، تنظیم مجدد دستگاههای اکستروژن یا بهتر شدن در کنترل سرعت خنککننده پس از قالبگیری به خوبی عمل میکند و استانداردهای کیفیت را حفظ میکند. به عنوان مثال، شرکت XYZ Manufacturing در سه ماهه گذشته شاهد افزایش تولید خود به میزان تقریباً ۳۰ درصد بوده است، در حالی که همچنان تمام مشخصات مواد مورد نیاز را رعایت میکند، که این امر نتیجه همین تغییرات در فرآیند تولید آنهاست.
برای اینکه کیسههای زیستتخریبپذیر واقعاً در کمپوست تجزیه شوند، پس از تولید به پردازش اضافی نیاز است. صنعت استانداردهای خاصی را برای این کیسهها تعیین کرده است که باید قبل از اینکه بتوانند خود را کاملاً قابل کمپوست نشان دهند، از آنها عبور کنند. بدون رعایت این معیارها، ممکن است کیسهها هنگام دور انداختن بهخوبی تجزیه نشوند و این امر باعث میشود هدف اصلی استفاده از این کیسههای سازگار با محیط زیست بهکلی از بین برود. همچنین مردم باید بدانند که چگونه باید این کیسهها را بهدرستی دور بیندازند. بسیاری از افراد کیسههای زیستتخریبپذیر را در زبالههای معمولی یا سطلهای بازیافتی که جایش نیست داخل میکنند. مطالعات نشان میدهند که اکثر مصرفکنندگان هنوز روشهای صحیح دور کردن این کیسهها را فراب نگرفتهاند، هرچند که آگاهی عمومی در این زمینه در حال افزایش است. قطعاً فضای بهبود وجود دارد. کمپینهای آموزشی بیشتری میتوانند به افزایش آگاهی عمومی در مورد آنچه پس از استفاده با این کیسهها اتفاق میافتد، کمک کنند. همچنین برچسبگذاری بهتر روی بستهبندیها نیز میتواند تأثیر زیادی داشته باشد. تا زمانی که این اقدامات انجام نشوند، مزایای محیط زیستی مورد انتظار از کیسههای زیستتخریبپذیر برای بسیاری از خانوارها بهدست نخواهد آمد.
حسگرهای هوشمند در حال تغییر روش تولید کیسههای زیستتخریبپذیر هستند و فرآیند تولید را بهطور قابلتوجهی کارآمدتر از گذشته کردهاند. با استفاده از این حسگرها، کارخانهها میتوانند بهصورت زنده فرآیندهای تولید را نظارت کنند و بهصورت آنی تنظیمات لازم را انجام دهند تا مقدار دقیقی از مواد اولیه مصرف شود. اینترنت اشیاء (IoT) نیز در این زمینه کاربرد گستردهای یافته است. تولیدکنندگان اکنون کنترل بهتری بر عملیات خود دارند و منابع کمتری را هدر میدهند، در مقایسه با روشهای سنتی. صاحبنظران صنعت میگویند شرکتهایی که این سیستمهای هوشمند را اجرا کردهاند، نتایج قابلمشاهدهای به دست آوردهاند. برخی از کارخانهها گزارش دادهاند که زمان تولید خود را تا حدود 30٪ کاهش دادهاند و در عین حال هزینه مواد اولیه را نیز کاهش دادهاند. با این حال، چالشهایی در پذیرش فناوریهای جدید وجود دارد، اما بیشتر کارشناسان معتقدند این نوآوریها در نهایت به روشهای سبزتر و مقرونبهصرفهتری برای تولید راهحلهای بستهبندی دوستدار محیط زیست خواهد انجامید.
روند تولید پایدار واقعاً توجه را به اهمیت سیستمهای گرمایشی کارآمد در تولید کیسههای زیستتخریبپذیر معطوف کرده است. فناوریهای جدید گرمایش نه تنها مصرف برق را کاهش میدهند، بلکه به کاهش آسیبهای محیطزیستی نیز کمک میکنند. صرفهجویی مالی در طول زمان نیز بسیار قابل توجه است. پژوهشها نشان میدهند که شرکتهایی که به این سیستمها منتقل میشوند، شاهد کاهش قابلملاحظهای در هزینههای برق و انتشارات کربنی خود هستند. برای تولیدکنندگان کیسهها که به آینده نگاه میکنند، سبز عمل کردن دیگر تنها مفید برای سیاره نیست، بلکه از نظر کسبوکاری نیز منطق دارد. این همان چیزی است که توضیح میدهد چرا بسیاری از شرکتهای صنعت کیسههای پلیمری اکنون جدی فکر به این تغییر را میکنند.
مفهوم بازیافت حلقه بسته واقعاً نحوه تفکر ما در مورد تولید کیسههای زیستتخریبپذیر را تغییر داده است. اساساً این کار با گرفتن موادی که در غیر این صورت تبدیل به پسماند میشوند و بازگرداندن آنها به چرخه تولید انجام میشود. این روش باعث کاهش انباشت زباله در محلهای دفن پسماند و همزمان کمک به نفسکشی آسانتر سیاره ما میشود. وقتی تولیدکنندگان این گونه سیستمها را اجرا میکنند، اثر کربنی خود را نسبت به روشهای متداول بهطور چشمگیری کاهش میدهند. به عنوان مثال شرکت گرینپک (GreenPack Industries) که از سال گذشته شروع به جمعآوری کیسههای استفادهشده از فروشگاههای مواد غذایی کرده، تنها در یک سال بیش از ۱۵ تن زباله پلاستیکی را ذخیره کرده است. کل این ایده نشاندهنده یک نقطه عطف واقعی در روشهای صنعتی است و کاملاً با جنبشهای جهانی علیه مشکلات گسترده آلودگی ناشی از پلاستیکهای معمولی که هنوز هم در قفسه فروشگاهها حضور دارند، هماهنگ میشود.